I Krajowe Zawody Szybowcowe rozegrane w 1923 roku - Organizacją zawodów, zajął się Związek Lotników Polskich w Poznaniu. Początkowo planowano, że ta pierwsza lotnicza impreza odbędzie się na wiosnę 1923 roku, ale brak szybowców spowodował przesunięcie zawodów na okres jesienny, a dokładnie na wrzesień. Podczas zawodów latało dziewięć szybowców. Między innymi był to szybowiec M-1, konstrukcji inż. Piotra Tułacza oraz szybowiec Ikub-1a.

Problem szybowców, które startowały w historycznych zawodach został czasowo rozwiązany. Drugą i również ważną kwestią było znalezienie odpowiedniego terenu na którym można by było zorganizować zawody szybowcowe.

W dniu 16 sierpnia 1923 roku Związek Lotników Polskich wybrał wstępnie wzgórze Antałówka w Zakopanem, później wyruszono dalej w poszukiwanie odpowiedniego terenu. Ostatecznie zapadła decyzja, że zawody odbędą się na Czarnej Górze koło Białki w odległości 15 km od Nowego Targu. Uroczyste otwarcie zawodów nastąpiło 30 sierpnia 1923 roku o godz. 15. Rozegrane zostały w terminie od 28 sierpnia do 13 września.

Pierwsze trzy próbne loty podczas zawodów, wykonał Tadeusz Karpiński na szybowcu Akar. Pierwszy lot trwał 68 sekund, drugi 24 sekundy , trzeci lot trwał 37 s.

Na starcie stanęło ostatecznie dziesięciu pilotów przy czym dwóch pilotów latało na jednym szybowcu typu Akar. Szybowce uczestników konkursu ulokowane zostały w trzech namiotach lotniczych na zachodnim zboczu. Starty przeprowadzano przy użyciu liny wzlotowej.

Regulamin zawodów przewidywał rozegranie trzech konkurencji długotrwałości lotu, przelotu i żaglowania. Na uwagę zasługuje lot wykonany przez Tadeusza Karpińskiego w dniu 1 września, który trwał 165 s. Start nastąpił podczas wichury poprzedzającej burzę, a lądowanie nastąpiło z powodu gwałtownej ulewy. Zawody były przerwane zmienna pogodą. Ostatecznie pierwsze miejsce w zawodach zajął Tadeusz Karpiński na szybowcu Akar. Warto wspomnieć, że w kwietniu 1924 roku na Babiej Górze na szybowcu tym pilot Karpiński ustanowił nowy rekord szybowcowy. Rekordowy lot wynosił 4 minuty i 5 sekund przy osiągnięciu wysokość 50 metrów.

Pierwsze Krajowe Zawody Szybowcowe rozegrane w 1923 roku zapoczątkowały współzawodnictwo w sporcie szybowcowym. Latanie nie należało wówczas do łatwych, ale na pewno do przyjemnych. Zawody te były również początkiem rywalizacji w konstruowaniu szybowców. W organizacji konkursu szybowcowego wykorzystano wszystko czym dysponowano; entuzjazm pilotów i działaczy, chęć konstruowania szybowców i samego latania.